Schrijnend (deel 2)
Misschien wordt het toch stilaan tijd dat ik het over een andere boeg gooi en het eens wat meer in het echte leven probeer? Maar hoe doe je dat? Zijn zo van die speeddates misschien een optie of levert dat net hetzelfde 'niveau' van mannen op? Moet ik gewoon assertiever worden in real life, maar hoe doe je dat als dat toch eigenlijk helemaal niet in je aard ligt? Moet ik een professioneel relatiebureau inschakelen en moet ik er echt wat geld tegenaan gooien en me op de 'elite' datingsites aanmelden? Pfff toch ook een gekke gedachte eigenlijk hoor om aanzienlijk te betalen om een relatie te vinden (toch maar niet voorlopig). En nee hoor, ik ben helemaal niet wanhopig op zoek. Echt niet, maar ik wil zo stilaan gewoon graag wel eens voorbij date nr. 1 en 2 geraken en gewoon heel rustig aan eens iets beginnen opbouwen met iemand. Is dat zo verkeerd? Ik wil zo graag eens echt (wederzijds) verliefd worden zonder complicaties, zonder burgerlijke statussen die in de weg staan, zonder agenda's die het leven van de tegenpartij beheersen,... Gewoon heerlijk verliefd worden, vlinders in mijn buik voelen en weten dat er iemand aan me denkt 's ochtends als eerste als hij wakker wordt en 's avonds als laatste als hij gaat slapen. Zal ik dat ooit nog mogen mee maken, ik wil het zo graag, maar soms twijfel ik er toch aan.
Met dank aan onze gastblogster.
Met dank aan onze gastblogster.
Als je niet assertief bent (zoals ik) dan zijn datingsites toch wat makkelijker dan in real life. Als man moet je veel berichten versturen om er af en toe eens eentje terug te krijgen, en troost je, ik heb dikwijls ook bedenkingen bij sommige vrouwen en hun karakters. Nu heb ik geen verwachtingen meer bij het versturen van een bericht, en komt er iets terug, dan is dat des te leuker. Maar ik vrees dat er veel de revue moeten passeren voor er eens eentje tussen blijft die een beetje blijft plakken, en als je véél geluk hebt, dan plakt het van beide kanten ;-) Niet opgeven !
BeantwoordenVerwijderenEen hele tjd terug ben ik actie 'op zoek' geweest, d.w.z. datingsites geprobeerd. Dit vraagt behoorlijk wat tijd en energie en ik besefte daarbovenop heel veel hiermee in mijn gedachten rond te lopen. Uiteindelijk ben ik ermee gestopt, ik wilde niet zo 'krampachtig wachtende op het volgende mailke/misschien een date, misschien niet?'leven, dus nu heb ik de sites achter me gelaten en ben ik niet koortsachtig op zoek, wel stel ik mezelf voor een relatie open. Voor mij een veel relaxtere houding! :-)
BeantwoordenVerwijderenIn real life ben je evenveel afhankelijk van toeval als via het datingcircuit (of dat nu een website of speeddate of iets anders is).
BeantwoordenVerwijderenDoe wat je graag doet in het echte leven, zou ik zeggen. Op activiteiten die je zelf graag doet, kom je waarschijnlijk wel mensen tegen die dezelfde interesses hebben. Grijp kansen, ga in op uitnodigingen. En hoe groter je netwerk, hoe meer mensen je automatisch leert kennen... en van het een komt het ander...
Anderzijds vergroot je via een datingsite natuurlijk aanzienlijk de kans om nieuwe mensen te leren kennen. Ik had het er onlangs nog over met iemand: waar zitten al die single vrouwen in de leeftijdsgroep 35-45 jaar?? Want ik kom er nauwelijks tegen. Antwoord: die zitten allemaal thuis, achter hun PC :-)
BeantwoordenVerwijderenTrouwens, Andy: ik wil net wél nog verwachtingen hebben bij het versturen van een bericht of bij het aangaan van een online contact. Ik wil ergens voor gáán, niet elke dag op automatische piloot de laptop aanzetten en uitzoeken welke profielen ik nog geen bericht gestuurd heb, onder het mom van "hoe meer berichten ik stuur, hoe groter de kans dat er wel iemand zal antwoorden". Dat klinkt zo... wanhopig.
Op een datingsite is je bedoeling duidelijk: een contact aangaan met als doel af te spreken en de mogelijkheid van een relatie is wordt afgetoetst. Dit is een verschil met het dagelijks leven: je openstellen voor mensen en dus niet constant de vraag 'zal dit een mogelijke parner kunnen worden?'speelt mee: je gaat immers naar die cursus/evenement/... voor de inhoud, daar ligt je focus op. Constant rondlopent met 'ik moet zoeken' ervaar ik als vermoeiend, openstaan voor 'het leven' als verrijkend.
BeantwoordenVerwijderenSpeeddates zijn zeker aan te raden. Deed ik recent voor het eerst, en viel héél goed mee.
BeantwoordenVerwijderenOf laat het me gerust weten indien je eens in 'real life' wil afspreken :-)
Toeval laat zich niet berekenen. In het leven staan en er voor openstaan, en dus voor een relatie openstaan, vind ik nog iets anders dan via een site te gaan zoeken: dat is doelgericht, je weet dat het contact neerkomt op 'Is deze persoon en relatieoptie of niet?'
BeantwoordenVerwijderenIk sluit me aan bij Simon. Vooral gewoon doen wat je graag doet, zonder er verder over na te denken. Ingaan op uitnodigingen en openstaan voor nieuwe ervaringen. Da's een pak minder stresserend dan achter je pc te zitten en zoeken naar de speld in de hooiberg. Ik leerde mijn vriend op vakantie kennen en ik moet zeggen, stel dat ik hem online had ontmoet, dan had dat zeker nooit voor een match gezorgd. Dus wat mij betreft: gedaan met die computers. Kom buiten en geniet van je leven. Je kan hem evengoed tegenkomen op een activiteit van Op ons Eentje, op een verjaardagsdrink van vrienden, in de bib, in de sportclub,... En kom je hem niet tegen, dan spendeerde je je tijd in alle geval toch al aan iets wat je zelf ook fijn vond. Veel succes !
BeantwoordenVerwijderenDatingsite of irl, waar zit de man die zich wil engageren voor een oprechte relatie zonder dat er steeds gemanipuleerd en gecontroleerd moet bij te pas komen ... Sorry, heel recent de zoveelste ervaring "rijker" :-/
BeantwoordenVerwijderenDus wie zich geroepen voelt om me te overtuigen van het tegendeel ... Shoot !