Een gezin met 3 is nu voor mij een complete vorm van samen zijn geworden. Gek wel, want nog niet zo heel lang geleden voelde dat trio nog zo geamputeerd, zo niet normaal en had ik zoveel last van fantoompijnen. Nu kan ik me het leven van vroeger amper nog voorstellen en voor de geest halen. Zo vroeg een vriendin me gisteren of Z. en ik altijd samen gingen slapen en eerlijk waar ik kon het me niet meer herinneren, echt niet. Opnieuw een teken dat er geen sprake meer is van G. en Z.

Dat het toch zo kan verkeren, het frappeert me toch nog vaak, maar net als ik me mijn leven van vroeger niet meer kan voorstellen, zou ik ook voor geen geld ter wereld nog naar dat leven willen terug keren. Naar die oude G. die verstopt zat onder een dikke laag verantwoordelijkheden en verplichtingen en weg van alle spontaniteit daardoor. Nee, de voordelen van dit nieuwe leven zijn ondertussen fameus beginnen opwegen tegen de minpunten en dan heb ik nog niet eens een tof lief, ha! ;-)

Met dank aan onze gastblogster. Mail gerust ook jouw stukje naar oponseentje@gmail.com