Warm pleidooi aan alle singles out there

woensdag 30 december 2015 Gastblogger 4 Opmerkingen

Naar aanleiding van de post 'kiddiepreparaties' voelde ik me toch gedwongen om enkele meningen te counteren ..

Ik ontdekte de blog op ons eentje enkele maanden terug en vond er troost en companionship, humor en wijsheden, ..

Net voor de geboorte van het nieuwe anno 2016, een periode waar, naar men zegt, veel singles mee worstelen, wou ik gewoon een warme oproep doen naar alle singles. Naar alle singles.

Gescheiden, opnieuw single én co-ouder voor enkele jaren, voelde ik me plots enigszins gediscrimineerd door enkele reacties van de betreffende post. Het was niet de eerste keer dat ik het had meegemaakt. Reacties als "je hebt toch je kind" of "echt alleen ben je toch niet" kenmerkten voor mij enkel een soort onbegrip.

Vergis jullie niet. De één week zorgen voor mijn kind, de andere week niet. Da's een heuse zaak in het leven van een alleenstaande ouder. Maar ik blijf een single dude. Mijn verlangens, zorgen, gedachten stemmen vaak overeen met de singles die "kinderloos" door het leven gaan.

Misschien had ik de illusie dat alle singles, met of zonder kinderen, toch ergens hetzelfde pad aan het aan bewandelen zijn. Dat we allemaal ons plan moeten trekken, rekenen op vriendschappen wat toch nooit helemaal hetzelfde is als rekenen op een vaste partner, soms genietend van een avond alleen, soms 'it just sucks' om alleen te zitten, de rollercoasters van dating, de teleurstelling van een nieuwe relatie die al te vroeg weer stopt - but hey we tried - , dat verlangen naar tweezaamheid echt te maken, of het concept van de happy single te verwezenlijken of gewoon na een lange werkdag eens gehoord te worden en je ding es te delen.

Discrimineren is gewoon een gevaarlijk iets, vooral voor singles die sowieso al in een slechte uitgangspositie zitten om anderen uit te sluiten. Niet dat ik discriminatie ooit zou goedkeuren. Single zijn uit zich in deze tijden nu eenmaal in vele vormen.

Persoonlijk ken ik iemand en die is single. Hij is een rolstoelgebruiker. Hij leeft en woont alleen. Hij valt op mannen. Hij verlangt naar een vaste relatie. Iemand om mee samen te wonen. Hij zoekt hoe hij nieuwe mensen kan leren kennen. Hij voelt zich meer eenzaam dan anders met de eindejaarsperiode en op datingsites probeert hij wel eens contact te leggen met iemand.

Dan is er nog een single girl. Kennis eerder. Diagnose: bipolair. Tussen de verloren wereld en realiteit verlangt ze zo hartstochtelijk naar een vaste partner. Iemand om te knuffelen en te kunnen vertrouwen. Gewoon iemand om samen naar een film te kunnen kijken op een donkere, koude avond. Ze woont ook op haar eentje.

En natuurlijk is er nog de single "single". Iemand die zich verliest in het alleen zijn. Helaas biedt deze maatschappij nog te veel ongezonde alternatieven om je minder alleen te voelen. Bij een reality check van vrienden, was de reactie: "ik heb geen vrouw, ik heb geen kinderen.. wat houdt me nog recht dan".

Niet dat elke single "single" zich verliest.. Maar eenzaamheid wens je niemand toe. Je wenst enkel iemand de sterkte toe om ermee te kunnen omgaan.

Last but not least, the single parent.. worstelend om rond te komen, één kind laat staan meerdere, één paar handen is meestal niet genoeg om gewoon voor de zorg in te staan. Maar zodra de stilte het huis overvalt, wanneer het kind de slaap vat, verandert die ouder heel drastisch en plots weer naar de single..

Allemaal singles, vaak met zo herkenbare gevoelens en gedachten. En met hun eigen specifieke drempels in hun alleen zijn.

Maar bij elke single die hun avontuur deelde, merkte ik hoop in hun ogen.. Alsof het delen van hun verhaal erkenning bood, een energiebron was om verder te doen, het beter te doen.

Vandaar deze warme oproep naar alle singles. We zijn allemaal op ons eentje. We zijn hier allemaal single. Onze uitdagingen zijn misschien niet allemaal dezelfde. Maar we zijn allemaal echt wel "op ons eentje" en "single". Dankzij deze blog voel ik mij toch minder op 'mijn' eentje en minder single. Tussen andere singles dat gevoel van samenhorigheid.

Gelukkig Nieuwjaar!

The single and the dad in 1

Greetz!


Met dank aan onze gastblogger. Deel jij je mening, verhaal, tip, ... ook graag? Mail dan naar oponseentje@gmail.com

4 opmerkingen:

  1. Well said :-) een mooiere en eerlijker afsluiter van 2015 konden we hier niet wensen denk ik. Op naar 2016!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi en zo herkenbaar... Soms voel ik me gewoon 'mama' (met drie kids bijna altijd bij me), soms voel ik me de happy single, soms voel ik me de minder happy single (ook al zijn de drie kinderen dan bij me) maar deze blog bezorgt me (h)erkenning, een schouderklopje of een glimlach in welke rol ik me op dat moment ook voel en dat is toch de bedoeling, dacht ik. Fijne blog met gevarieerde bijdragen dus houden zo! Een warm 2016 aan iedereen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn gezegd!
    Vannacht kwam één van de kinderen terug van kamp uit Denemarken, ik was doorgeefluik over exacte aankomsttijd, terwijl ik hem dus niet zou ophalen. Later werd in de groepsapp druk gebabbeld over 'al die verhalen'. Nu is zoonlief geen prater, maar hier was het wel errug stil. Want papa haalde hem dus op. Goede geregeld en prima papa hoor, daar niet van. Maar ja, samen alleen zijn hier is idd. wel fijn soms.

    Een goed uiteinde en nieuw begin voor allen!!
    En veel plezier in Gent. Was er graag bij geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank aan de gastblogger voor deze wijze reactie.
    Een mooie start voor dit nieuwe jaar. En mooie voornemens. Imagine...
    Ook ik wens alle singles een jaar vol nieuwe kansen, met veel warme ontmoetingen en vriendschap!

    Katrien (fulltime mét kids :) )

    BeantwoordenVerwijderen