Borderline times
Een passage uit 'Borderline times, het einde van de normaliteit' van Dirk De Wachter:
Shoppen, kopen, consumeren, beu worden, weggooien, iets nieuws zien, kopen, consumeren, ook beu worden, bij de rest gooien (de afvalberg vergroten): we doen het met genotsartikelen, maar we doen het - helaas - ook meer en meer met onze medemensen. Het consumptiedenken sijpelt door in het relationele leven: de partner als bron van genot, als midden van genoegen, 'verbruikbaar', tijdelijk, instant en inwisselbaar. We hadden al fastfood, hapklaar en calorierijk; we kennen nu ook 'fastlove'. Het snelle en inwisselbare spreidt zich uit naar alle domeinen van het (maatschappelijke) leven. We zien het niet alleen in de manier waarop we voedsel tot ons nemen of een partner kiezen, het reflecteert zich ook op het werk (de levenslange carrière heeft plaats geruimd voor jobhopping), de buurt (we verhuizen vaak), de vrienden (men heeft tegenwoordig een dynamische vriendenkring, waarin naar hartenlust wordt toegevoegd maar ook wordt buitengekieperd), de politieke keuze, religie enz.
Shoppen, kopen, consumeren, beu worden, weggooien, iets nieuws zien, kopen, consumeren, ook beu worden, bij de rest gooien (de afvalberg vergroten): we doen het met genotsartikelen, maar we doen het - helaas - ook meer en meer met onze medemensen. Het consumptiedenken sijpelt door in het relationele leven: de partner als bron van genot, als midden van genoegen, 'verbruikbaar', tijdelijk, instant en inwisselbaar. We hadden al fastfood, hapklaar en calorierijk; we kennen nu ook 'fastlove'. Het snelle en inwisselbare spreidt zich uit naar alle domeinen van het (maatschappelijke) leven. We zien het niet alleen in de manier waarop we voedsel tot ons nemen of een partner kiezen, het reflecteert zich ook op het werk (de levenslange carrière heeft plaats geruimd voor jobhopping), de buurt (we verhuizen vaak), de vrienden (men heeft tegenwoordig een dynamische vriendenkring, waarin naar hartenlust wordt toegevoegd maar ook wordt buitengekieperd), de politieke keuze, religie enz.
hmm, 'vullen' in plaats van 'voeden' dus. Uiteindelijk is dit alles op het 'stelen' van onze aandacht gericht (vandaar de Rilatine om kinderen gefocust te krijgen). Bij vrienden kan ik me wel voorstellen dat bepaalde mensen dichter komen te staan, dat prioriteiten veranderen, dat je (uit elkaar) groeit,...
BeantwoordenVerwijderen't is een beetje dubbel vind ik. je kan toch ook niet alles gaan houden omdat je niet wil weggooien (zowel in materiële zaken als in relaties en zo). doordacht handelen en bezin eer ge begint... kan zoiets niet als gulden middenweg helpen. ik probeer dat toch alvast.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat dit een soort collectieve evolutie is in het zoeken naar een evenwicht: enkele generaties geleden zaten we in de tegenpool, toen werd er dikwijls te lang in een relatie gebleven vanuit financiële afhankelijkheid, geloofsdogma's e.a. ... Gelukkig hangen we daar nu niet meer aan vast, maar zijn we doorgeschoten naar het ander uiterste, namelijk de tendens om nu soms te snel uit een relatie te stappen, als een soort tegenreactie. We worden hier nu stilaan van bewust dat dit laatste ook niet werkt (althans daar betaal je ook een prijs voor), en dus kunnen we nu inderdaad de middenweg leren vinden: een duurzame verbinding aangaan vanuit je persoonlijk vrijheid (niet meer vanuit afhankelijkheid).
BeantwoordenVerwijderenIk moet zeggen dat dit laatste mij ook nog niet lukt , hoor :)
Maar om tot dat evenwicht te komen, kan je ook niet anders, denk ik, dan doorheen een fase te gaan van exploreren, al doende leren door je ervaringen in relaties.
Ik sluit me aan bij de woorden van Johana. Die van de psychiater zijn te ongenuanceerd, vind ik. Ik denk ook dat het vooral gaat over zoeken naar nieuwe evenwichten, met de uitwassen die daarbij horen. We hebben veel meer vrijheid dan ooit tevoren - "neen" zal de psychiater zeggen, "kom eens kijken in mijn wachtkamer" -, maar dat gaat gepaard met veel meer eenzaamheid en wroeten. De menselijke conditie is wat ze is. Vroeger was het zeker niet beter. Er zijn dwingende kaders, maar er is ook veel oppositie (op alle fronten) en er zijn veel schakeringen, weinig rode draden.
BeantwoordenVerwijderen