Leven als single
Tijdens mijn eerste officiële post hier, toen nog ‘bijna twee jaar op mijn eentje’, schreef ik dat ik dat best vond, ondanks enkele ‘maars’ die soms de kop op komen steken.
Inmiddels ‘twee jaar en twee maanden op mijn eentje’ vind ik dat een heel stuk minder best. Ik heb het wat gehad met langdurig single zijn en vind het tijd voor iemand nieuw. Helaas gebeurt dat niet zomaar terwijl je hoofd dat ‘beslist’.
Staat er een vervaldatum op ‘oké zijn met het single zijn’?
Ironisch genoeg is mijn zelfvertrouwen toch ook een stuk lager dan toen, bijvoorbeeld wat mijn uiterlijk betreft. Tegenwoordig gaan heel Bridget Jones-achtige gesprekken door me heen zoals: ‘Ik wil iemand om me vast te pakken!’ ‘Dan zal je toch eerst weer wat strakker in het pak mogen zitten.’ ‘He, ja, nu je het zegt, wil ik even niet dat iemand me aanraakt nu.’ ‘Maar ik wil iemand voor wie dat niet uitmaakt en me met zijn armen geborgenheid schenkt.’
Staat er een vervaldatum op ‘oké zijn met je eigen lichaam’?
Maar ook de twijfel over ‘het leven’, of liever ‘mijn leven’ is weer toegeslagen: ‘Waar ben ik toch mee bezig? Ben ik überhaupt nog goed bezig? Weet ik wat ik wil of doe ik maar wat?’ ‘Het is de leeftijd.’ ‘Dat maakt niet uit, er zijn er genoeg die wel lijken te weten wat ze doen. En het moment is nu nu nu. Vorig jaar voelde het wel oké.’
Staat er een vervaldatum op ‘oké zijn met je keuzes’?
En dan bovenal vraag ik me af: Hangt het allemaal niet samen? Alleen hoe? Is er met al die cijfers van die vervaldata soms een magisch rekensommetje te maken? Wie het weet mag mij altijd de formule eens bezorgen.
