Hierbij een recept dat zowaar deelbaar is. Ik geef je het recept voor 4 heel grote tassen soep. Vind je dat te veel voor jezelf, dan kan je het recept perfect halveren.
Neem 1 liter water, 2 courgettes, 3 blokjes kippenbouillon (zelf vind ik 2 lekkerder, want minder zout, maar dan is het eigenlijk 1-2-2-4-soep) en 4 smeerkaasjes (van die driehoekjes van La Vache qui rit of iets gelijkaardigs).
Je snijdt de 2 courgettes in blokjes. De schil hoef je niet te verwijderen. Je gooit die in het water dat je aan de kook brengt. Je laat het water een tiental minuutjes koken tot de courgettes gaar zijn. Je mixt de soep met de smeerkaasjes. En klaar is Kees!
Ik heb deze soep zelfs al geserveerd aan gasten, want dankzij de smeerkaasjes is het een heerlijke roomsoep.
Kookboeken en recepten hebben mij altijd aangesproken en mijn collectie vult ondertussen al een hele boekenplank. Opvallend is dat bijna alle recepten voor 4 personen zijn. Terwijl ik meestal maar voor 1 kook, liever geen 3 dagen hetzelfde eet en vers verkies boven diepvries.
Wel, deel dan toch alles door 4, hoor ik jullie al denken. OK dan, een kwart snuifje zout, een vierde van een ei, een vierde van een ui, een kwart blikje tomatenpuree en een kwart van een bloemkool. Dat betekent gegarandeerd met restjes blijven staan die je na een tijdje de vuilnisbak ingooit, liefst nog voor ze getooid zijn met een bos groene haren. Noch eco, noch budgetvriendelijk. En principieel heb ik er ook al een probleem mee.
Daarom een oproep aan alle schrijvers van kookboeken. Schrijf eens een kookboek voor één! Er wonen tenslotte toch meer dan 1,5 miljoen mensen alleen in België. En neen, ik hoef geen dank voor deze gouden tip! Met 1 exemplaar van het kookboek in m'n bus ben ik al heel tevreden. Al mogen het er in dit geval gerust ook 4 zijn.
Vlak voor de voorstelling van de film It might get loud ploft Geert geheel onverwacht in de stoel naast me. We kennen elkaar uit de avondschool en - ontdekken we nu - we spelen allebei gitaar. Of althans, we doen hard ons best om iets wat naar muziek zweemt aan het instrument te ontlokken. Toch zijn we beiden een beetje verliefd op de gitaar en dat verklaart waarom we elkaar hier treffen, want 'It might get loud' is een ode aan de elektrische gitaar.
Geert is sinds kort na een lange relatie opnieuw single. Dat is jammer voor hem, maar voor de Kunst is het een zegen. Hij kan nu iedere avond ongestoord zijn akkoorden oefenen. G-A-D, G-A-D, G-A-D, G-A-D, G-A-D - tot zijn snaren knappen, het pleisterwerk van de muren valt of het hem de strot uitkomt. Maar wat hem niet kan hinderen in zijn ontwikkeling tot virtuoos is een partner die loopt te pruttelen dat ze liever panfluit hoort, of dat G-A-D niet haar favoriete akkoordensequentie is.
Schrijf dus op in het witboek 'Twintig manieren blij te worden voor singles': koop een gitaar en bedenk hoe een relatie je prille muzikale carrière in de knop zou breken.
"Jij hebt een haat-liefdeverhouding met je single zijn", zei een vriend me. "Er zit een grond van waarheid in", dacht ik, "De ene dag vind ik het leven op m'n eentje fantastisch. De andere dag heb ik er de pest in. Maar is dat ook niet zo bij getrouwde mensen? En liggen de meeste dagen niet ergens tussenin? Je leven gaat gewoon z'n dagelijkse gangetje. Je doet dezelfde dingen als de meeste andere mensen en je staat er niet bij stil dat je als single toch nog steeds een buitenbeentje bent."
Maar vandaag even een greep uit de momenten van overtuigd single zijn:
Je verneemt dat Koen en Els al jaren in relatietherapie zijn. Ondanks al hun inspanningen verandert er weinig. En Pol en Miet, die blijven alleen nog bij elkaar voor de kinderen en gaan voor de rest hun eigen gangetje.
Jan en Greet gaan scheiden. Piet en Carine ook. Je aangetrouwde neef verlaat je nicht een paar dagen voor de geboorte van hun tweede kindje. Je broer, je vroegere klasgenoten, je collega's, ...: de een na de andere valt ten prooi aan de echtscheidingsgolf. Je hoort voor de zoveelste keer hoeveel relaties er eindigen met een scheiding en je bent blij dat deze kelk aan jou is voorbijgegaan.
De ex van Nicole bleek een alcoholverslaving te hebben. Die van Sophie gooide het geld langs ramen en deuren naar buiten. En de bijna-ex van Marianne deed werkelijk niets in het huishouden. Tiens, een ex met kwaliteiten, zou dat bestaan?
Geert en Kaat zijn al ruim 5 jaar gescheiden, maar om de 14 dagen is er nog een vlammende ruzie over hun dochtertje. In het bijzijn van het lieve kind nota bene. Advocaten verdienen fortuinen aan dit koppel.
Je gaat een dagje de stad in en zit in een koffiehuis naast een koppel met kinderen. De man ergert zich dood aan z'n vrouw en omgekeerd. De kinderen zijn vervelend. De sfeer is om te snijden. Wat ligt dit tafereel ver van de idylle in de reclamefilmpjes. Thuis zet ik me rustig in de zetel en geniet. Ik mag 100% mezelf zijn. Niemand maakt opmerkingen en het is hier altijd peis en vree.
Je collega's kunnen het werk nauwelijks nog aan. Niet omdat het op zich niet te doen is, wel omdat ze overbelast zijn thuis door zieke kinderen, kinderen met leerstoornissen, puberende kinderen, kinderen met een handicap of gewoonweg te veel kinderen. Resultaat: ze kunnen niets zo goed doen als ze het zouden willen en beleven nergens nog echt plezier aan.
Je buurvrouw belt. Ga je mee naar een flamenco-optreden vanavond? Even later genieten jullie samen van een wervelend optreden.
Op maandag lunch je met Bert. Op dinsdag ga je naar de cinema met Tom. En dit weekend komt Koenraad klussen. Allemaal erg leuk. En je hoeft aan niemand verantwoording af te leggen. Want je bent single en zo vrij als een vogel.
Toen ik onlangs alleen in Parijs was, verkende ik de stad met de 100%-gids. Die gidsen vind ik echt een aanrader. Ze bestaan uit een aantal wandelingen in verschillende buurten. Bij elk van de wandelingen hoort een routebeschrijving en een plannetje waarop niet alleen de bezienswaardigheden zijn aangeduid, maar ook leuke plekken om te eten, te shoppen en leuke dingen om te doen. Je ontdekt zoveel leuke dingen dat het helemaal niet geeft dat je alleen bent.
Fijn is trouwens dat je als single veel makkelijker aangesproken wordt door anderen dan als je in gezelschap bent. Zo ontmoette ik op het dakterras van het Institut du Monde arabe een Fransman die mij prompt uitnodigde om er een verse muntthee te drinken. Het werd een fijne babbel en een aangename rustpauze voor mijn vermoeide benen.
Op Montmartre kreeg ik zowaar een passionele liefdesverklaring van een beeldschone Egyptenaar. Wat mij nog het meest trof, is dat dit gebeurde net nadat mijn broer en zijn vriendin naar huis waren. Zij waren die dag afgezakt naar Parijs en we liepen de hele dag rond zonder dat er ons ook maar iemand aansprak. Zodra zij weg waren, ging ik nog een avondwandeling maken en ik stond daar nog geen 5 minuten toen mijnheer de Egyptenaar van wal stak met “Can I take a picture of you? You look like an angel.” Vijf minuten later zaten we al aan “I’m lonely in Paris. I want to make love.” Nuchter als ik ben, heb ik hem als tip meegegeven voortaan wat minder direct te zijn met Westerse vrouwen. Kwestie van zijn kansen op succes te verhogen.
Tot slot nog een laatste tip voor als je graag gezelschap hebt tijdens je Parijs-trip. Je kan met vrijwillige gidsen van de organisatie Parisien d'un jour minder toeristische buurten van de stap bezoeken. Verwacht niet de gedetailleerde uitleg van een professionele gids, maar wel een toffe wandeling met een locale bewoner. Mijn gids was een Parisienne van 60. Ze leidde mij samen met een Canadees koppel rond in “le village de Passy”, een mooie buurt van Parijs waar ik daarvoor nog nooit van had gehoord.
Als je alleen woont zijn junk food en kant-en-klare maaltijden extra verleidelijk. Af en toe genieten van een pizza, een pita of een lasagne uit een bakje moet kunnen natuurlijk. Maar laten we als regel nemen dat we goed voor onszelf gaan zorgen en dus gezond gaan eten. En gezond eten begint met de juiste boodschappen doen.
In mijn koelkast zit altijd het volgende:
- eieren
- aardappelen
- tomaten
- uien
- potje pesto
Dit zit altijd in mijn diepvriezer:
- quornblokjes
- groenteburgers
En dit zit standaard in mijn voorraadkast:
- pitabroodjes
- pasta
- rijst
- olijfolie
Geef toe, als je dit in huis hebt, kan je altijd iets gezonds op tafel toveren. Je kan er bovendien eindeloos mee variëren.
Eieren kan je bakken, hard of zacht koken, pocheren, roerbakken of verwerken tot een omelet met tomaten. Ook aardappelen zijn ontzettend veelzijdig: je kan ze koken, pureren, bakken, frituren of er samen met de eieren en de uien een tortilla van maken. Ook pitabroodjes zijn wat mij betreft onmisbaar: even in de broodrooster en ze kunnen brood vervangen, dienen als bodem voor een zelfgemaakte pizza of je stopt er een groenteburger in, al dan niet met een schijfje tomaat. De tomaat kan je in blokjes snijden, kort bakken in olijfolie, er een lepel pesto doorroeren en toevoegen aan gekookte rijst of pasta. Lekker!
Kinderen. Ik heb er ooit naar verlangd, ben ooit stikjaloers geweest op jonge mama’s, maar nu lijkt het wel alsof de rollen zijn omgedraaid. Bijna alle moeders die ik ken zijn af en toe stikjaloers op het zorgeloze leventje dat ik leid!
De voordelen: 0. Je hoeft nooit troep op te ruimen, behalve die van jezelf 1. De ochtendspits betreft alleen jezelf. Er zijn geen kinderen te wekken, te wassen, te kleden, eten te geven, in de auto te proppen en af te zetten bij de school. 2. Je hoeft geen geld uit te geven aan K3-schoenen, Bolt-pennen, Samsonbrood en Mega Mindy-pakjes. 3. Er zijn nooit discussies over bedtijd. 4. Niet elke dag moet er een verantwoorde gezonde maaltijd op tafel staan die iedereen lust. Je eet gewoon wat je lekker vindt, op een uur dat jou past. 5. De bergen was en strijk blijven overzichtelijk. Eenmaal per week de strijkplank bovenhalen volstaat. 6. De afwas kan gerust een dagje of twee blijven staan. Niemand die er iets van zegt… 7. Een kind kost een huis. 8. Je kunt elke nacht doorslapen en ongestoord uitslapen. 9. Je hoeft niet te investeren in een gezinsauto. Een mini of coupé is veel wendbaarder, zuiniger en hipper! 10. Je produceert veel minder afval. 11. Na ’t werk kan je rustig nog even gaan shoppen terwijl de moeders zich haasten naar de crèche/school/onthaalmoeder. 12. Een avondje film, theater, concert, een etentje, een weekendje weg? Geen probleem. Je hoeft geen babysit te vinden. 13. Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen, zegt het spreekwoord.
Natuurlijk zijn kinderen ontroerend spontaan, lief, inventief en argeloos. Maar toch ben ik blij dat ik er zelf geen heb. En hiermee wil ik alle vrouwen die geen kinderen hebben, om wat voor reden ook, een hart onder de riem steken. Want geen kinderen hebben: het is een gigantische aberratie die je moet uitleggen. Telkens weer.
Onlangs viel er een mail van Thalys in m’n mailbox. Voor 50 euro kon ik heen en weer naar Parijs.
En zo komt het dat ik onlangs bij het ochtendgloren op de trein naar Parijs zat. Zodra ik aankwam in Parijs, zette ik koers naar mijn logeeradres. Ik mocht namelijk logeren bij een Parisienne die ik via Couchsurfing kende. Couchsurfing is een wereldwijd netwerk van reizigers die op bezoek gaan bij elkaar om zo andere mensen en culturen te leren kennen. Ik reisde al eerder op deze manier en vind het echt geknipt voor singles. Geen eenzame avonden op restaurant of in dure hotelkamers, wel gezellig aanschuiven aan tafel bij leuke mensen die je hartelijk verwelkomen, je honderduit vertellen over hun leven en hun land, ervoor zorgen dat je je thuis voelt in hun huis. De couchsurfster bij wie ik logeerde, kende me enkel via de site, maar gaf me toch haar adres en de toegangscode tot het gebouw. Ze beloofde ook de sleutel onder de mat te leggen. Toen ik terplekke kwam, bleek ze het vergeten te zijn, maar gelukkig kan men bagage in bewaring geven in het station Paris-Nord. Toen ik ’s avonds terugkwam, was mijn gastvrouw er nog steeds niet. Dus trok ik maar naar een restaurant. Daar had ik een leuke babbel met een andere Belgische die ook alleen naar het restaurant kwam. Gelukkig was mijn gastvrouw later op de avond wel thuis. Ze bleek een heel vriendelijke jongedame te zijn die heel vaak mensen te gast had. Ik mocht 4 dagen bij haar logeren. De laatste dagen was ze er zelf niet, maar deelde ik het appartement met een Braziliaans koppel.
Om mijn bericht niet al te lang te maken, vertel ik het vervolg van mijn Parijs-trip een volgende keer.
Een goede vriend van mij is net terug van een trektocht. Het was een groepsreis met Te voet en hij vond het erg leuk.
Zelf ga ik ook heel graag op trektocht, maar ik zie mij nog niet alleen ronddwalen als roodkapje in het grote donkere bos. Ik ben trouwens een absolute nul in kaartlezen.
Alleen de wijde natuur intrekken, is dus geen optie voor mij. Niet alleen omwille van mijn totaal afwezige zin voor oriëntatie, zonder gezelschap vind ik er echt niks aan.
Wil jij ook liever niet alleen op trektocht? Dan kan ik je de volgende tips geven:
Je kan reisgenoten zoeken op het net. Dat kan via de zoekertjesrubriek op de site van Wegwijzer.
Zelf trok ik ooit door de Ardennen (een mens moet ergens beginnen, nietwaar?) met Nederlandse reisgenoten die ik leerde kennen via Andersreizen. Dat klikte meteen en we zijn daarna nog vaak samen op stap geweest.
Je kan een reis boeken bij Joker. Ik ging vroeger wel eens op reis met die organisatie, maar ondertussen zou ik waarschijnlijk tot de oudere groepsleden behoren. En voor hun 46+ reizen ben ik (gelukkig) nog te jong.
Je kan ook mee met Te voet of met Anders Reizen. Deze organisaties hebben een ouder publiek dan Joker. Mijn ervaring is dat hoe zwaarder de tocht is, hoe jonger (en ook mannelijker) het publiek is. Goedkoop kan je ze niet noemen, maar als je weinig tijd hebt om zelf reisgenoten te zoeken en iets in elkaar te boksen, kan het wel een goede oplossing zijn. Soms vallen de reisgenoten mee, soms ook niet. Voor je boekt, kan je wel naar de leeftijden en het geslacht van je medereizigers vragen. Maar of ze sympathiek zijn, kan niemand je natuurlijk vertellen... Zelf ga ik nooit langer dan een week op trektocht met een groep. Leer je leuke mensen kennen, dan kan je later nog altijd wat langer met hen op reis gaan. Vallen de mensen tegen, dan ben je blij dat je maar een weekje in hun gezelschap moet doorbrengen. Maar meestal zijn groepen een mix van heel leuke en ook wat minder leuke mensen.
