Een rijbewijs of een nieuw lief?

Op zaterdag 23 juli ging het naar de Gentse Feesten. Op de bovenverdieping van café Jan Van Gent brachten 3 dames van Deezillusie een stukje theater met de teasende titel "De liefde in drie bedrijven."
Een jonge vrouw is dolblij dat ze bij de gemeente haar rijbewijs mag komen halen. Het is eindelijk gelukt. Ze wordt nu een jonge, moderne, vrije vrouw die dankzij het rijbewijs overal heen kan: de wereld ligt aan haar voeten. Het kantoor daarnaast is bestemd voor trouwers, en als ze een gelukkig stel ziet buitenkomen, slaat de vertwijfeling weer toe. Zal een onnozel rijbewijs haar wel gelukkig maken? Kan het überhaupt enig verschil maken?
De toon is meteen gezet: hij is lang en vermoeiend, de zoektocht naar een nieuw lief, bij voorkeur "de ware", maar een "gewoon" lief zou ook al veel zijn. Drie single vrouwen ploegen door de "annoncekes" in de kranten op zoek naar een partner en nemen geen blad voor de mond in de beoordeling van de "kandidaten". Er komen afspraakjes van, maar waarom mislukken die toch telkens?
De liefdessituaties zorgen zowel bij de vrouwen als bij de mannen in de zaal voor hilariteit. De temperatuur stijgt en er komen bijna "steamy windows" van, ook al heeft dat wellicht minstens evenveel met de overvolle bezetting van de ruimte te maken. Eén van de toneelspeelsters klimt tussen het publiek en klautert van stoel naar stoel, rij na rij steeds verder naar achteren, er telkens een man uitpikkend en vertellend waarom zij hem ooit gedumpt heeft. Bij elke gelegenheid wordt de kop van een plastic bloempje treurig naar beneden geplooid tot de hele ruiker op half zeven staat.
Het stuk eindigt symbolisch in het graf, of toch bijna. Voor eeuwig naast je geliefde onder de zoden liggen, lekker gezellig samen? Het lijkt een droom, maar het blijkt een nachtmerrie. De dames schieten wakker, in het hier en nu: toch maar beter eerst proberen die "ware" te vinden.
Na het toneel ging het verder naar de Gentse Feesten. De avond werd besloten met een stevig potje Marokkaanse muntthee in de tent in het Baudelopark, vakkundig van op een zekere hoogte in het glas gegoten. Als die "ware" nu eens gewoon vanuit het niets kwam bijschuiven aan de tafel, zou dat niet het makkelijkste zijn?

tommi

Steek uw neus niet in mijn (single) zaken!

De verzuchtingen, toffe momenten, hilarische anekdotes,... van ons single leventje,
ze passeren de revue als ik babbel met mijn (vaak ook single) vrienden/vriendinnen.
Eén van de steeds opnieuw op tafel komende onderwerpen is het feit dat sommige mensen
(deze met partner) denken da wij toch ‘speciallekes’ zijn.
Een gesprekje vriend(in)-in-relatie (V) versus single (S) loopt meestal zo:

(V):‘Elaba! En, hoe zit het in de liefde? Al iemand tegengekomen?’
(S) (denkt: ‘Oh nee, weer die vraag!’ maar probeert zich eruit te wringen):
‘Euh, nee, alles op zijnen tijd, hé! Wat komt, dat komt...’
(V): ‘Maar, allez,... en ja, ge moet da nu nie verkeerd oppakken, hé....
maar ge zij gij een schoon madam, en ge kunt over alles meebabbelen en sociaal enzo...’

Het wordt niet letterlijk gezegd, maar de vraag die zij zich stellen is hoe
het toch komt dat ik (nog steeds!) alleen ben, want het ligt dus blijkbaar niet aan
mijn ‘looks’ of sociale vaardigheden...(en ze hebben mijn IQ nog net niet gescreend!)
Waaraan dan wel? Ze kunnen er kop noch staart aanknopen. Feit is dat wij het gevoel krijgen
dat er toch iets serieus mis is met ons, aangezien wij niet volgens ‘de norm’ een lief hebben. Soms laat mij dat koud, andere dagen heeft het toch invloed.

Tot ik de volgende tip te horen kreeg: Draai het naar hun kant toe,
complimenteer en zet hun voor blok!
Terug naar ‘t gesprekske:

(V):‘Elaba! En, hoe zit het in de liefde? Al iemand tegengekomen?’
(S) (denkt: ‘YES, die vraag!’): ‘Goh, ik wil zo iemand tegenkomen die
net zo goed bij mij past als gij met uw Katrien/Jef/...(naam van hun lief).
Ik ben er zeker van dat voor u niet de eerste de beste was, hé?
(V): (knikt bevestigend, moet anders toegeven dat partnerlief ‘zomaar’ iemand is)
(S): Seg, hoe hebt ge die nu weer leren kennen? ..... (of schakel vervolgens over op ander onderwerp)

Ik probeer deze uit de eerstvolgende keer!

Vlinderke

Leen een kind

Zijn mama en papa moesten werken. Maar hij en ik hadden verlof. Dus gingen peuter en ik tijdens de sluitingsperiode van zijn crèche en mijn werk samen op stap.

En zie, een nieuwe wereld ging voor me open. Iedereen lachte ons vriendelijk toe. Auto's stopten wanneer we overstaken. Mensen spraken ons aan. Op een enkele namiddag leerde ik meer buurtbewoners kennen dan in een heel jaar. Samen op de wip, elk met een kind voor ons, het volstond om in een mum van tijd het ijs te breken. Uiteraard ontmoetten we vooral mama's, oma's en opa's, maar we maakten toch ook kennis met een single uit de buurt.

Leen een kind is bijgevolg mijn tip van de dag voor singles die graag nieuwe mensen willen kennen. Alle ouders met opvangproblemen in deze vakantieperiode van crèches en scholen zullen mij er ongetwijfeld dankbaar zijn.

Raf en zoon

“'k Zal u waarschijnlijk een domme vraag stellen.”

Mijn opener daarnet, aan het onthaal van 't NTGent.

Of er soms, heel misschien, nog kaarten voor Zoon van Raf Walschaerts zijn. Vragende blik.

Ik ben dol op Kommil Foo. Jaarlijks treden ze op tijdens de Gentse Feesten. Of meestal toch. Twee maanden voor de feiten steevast uitverkocht. En dat vind ik zeer vervelend. De tien dagen van de Gentse Feesten: da's een moeilijke periode. En zeker tijdens de dagen van het Straattheaterfestival. Drie maanden voor 't optreden een plaats reserveren, neen, daar hou ik niet van. En wil je een goed plekje hebben, dan mag je al een half jaar op voorhand je ticket kopen. Dat doe ik niet.

Maar de lucht was grijs. En in de gietende regen naar 't straattheater gaan kijken, dat doe ik ook niet. En daarom dus mijn beslissing om twee uren voor 't optreden van Raf toch 's te gaan horen of er nog plaats was.

“Voor hoeveel personen?”


“Eéntje maar”. Smekende blik.

“Oh, maar in dat geval heb ik een schitterende plaats voor u. Vooraan in ' midden.”

Grijns. Voor happy singles altijd plaats! Om het nog maar 's over de voordelen te hebben.
(Hoewel het er nu naar uitziet dat het toch niet zal regenen vanavond ;-)

Op ons eentje naar de Gentse Feesten

Verschillende mensen gaven te kennen geïnteresseerd te zijn om mee te gaan naar onze culturele uitstap op 23/7. Die avond gaan we gaan kijken naar "De liefde in drie bedrijven", en daarna trekken we de stad in. Meer info vind je hier. Wie nog mee wilt, polst best bij Uitbureau of er nog kaarten zijn.
We spreken af om 19.30 h aan de ingang (café Jan Van Gent, Annonciadenstraat 1, Gent). Ik neem een rode sjaal mee...
Tot dan!

Dé klik, 'k klikt, klikkerdeklik...

Er is een nieuw boek verschenen* over 'de klik'. Het is te zeggen: de wetenschap heeft zich toegelegd op het ongrijpbare: waarom en hoe het klikt tussen twee (of meer) personen.

De klik? Dat voel je meteen, de eerste minuut dat je me iemand praat. De 'magische klik', dat is, mijns inziens, een stap verder: dat is 'klikken' en weten dat er meer van zal komen,dat er een (spannend?) vervolg gaat zijn.

Want wat is het dat klikt? Zijn wij, singles, op zoek naar die klik in relatietermen?

Ik vind de magie van de klik juist zo mooi, dat de samenstelling ervan voor mij verborgen mag blijven. Klik-klik-klik-ik krijg plots een inzicht-klik-klik-klik-een mooi moment van oogcontact met iemand op de trein-klik-klik-klik-ik denk aan iemand en krijg een sms-je-klik-klik-klik....

Vlinderke

*'De magie van de klik' door Ori en Rom Brafman

Veggie zoekt lekker blaadje

Als je samenwoont met je partner is het altijd handig als je ongeveer op dezelfde lijn zit qua eetgewoonten. Daarom zullen veel vegetariërs blij zijn met het initiatief 'Veggie zoekt lekker blaadje' van Eva, de vereniging voor vegetariërs. De meesten onder jullie zullen Eva vermoedelijk wel kennen van de campagne donderdag veggiedag.

Veggie zoekt lekker blaadje is een speeddating voor vegetariërs en veganisten. De bedoeling is dat deelnemers op drie uur tijd 10 mannen of vrouwen binnen hun leeftijdsgroep leren kennen. Ik vermoed dat er wel eens een pak meer vrouwelijke deelnemers zouden kunnen zijn. Want vrouwen eten nu eenmaal vaker vegetarisch dan mannen.

Een reden te meer voor de mannelijke veggies om zich in te schrijven. Mannen die nog niet veggie eten, kunnen zich naar aanleiding van dit verleidelijke speeddating-aanbod nog altijd vlug bekeren tot het vegetarisme. Misschien helpt dit dit of dit. Al vermoeden we dat de zwoele blikken van een veggie schone en haar onovertrefbare kookkunsten meer vermogen dat al die rationele argumenten.

Wie gaat mee naar Gent Jazz?

Een tijdje geleden lanceerden wij een nieuw initiatief. Al wie gezelschap zoekt om ergens naartoe te gaan, kan nu een oproep lanceren via deze blog.

Hierbij een eerste oproep van een lezer:

Ik ga komende vrijdag luisteren naar Agnes Obel, Absynthe Minded en Angus & Julia Stone op Gent Jazz.

Is er toevallig iemand die ook naar dit concert gaat (of tijd en zin heeft om mee te gaan)?


Geïnteresseerden mogen mailen naar oponseentje@gmail.com. Wij spelen jouw mail dan door aan onze lezer en dan kunnen alle geïnteresseerden verder afspreken.

Een plezante jazzy avond toegewenst aan iedereen!

De single en zijn terras

Net als vele singles woon ik in een appartement. En zoals de meeste appartementsbewoners heb ik geen tuin. Gelukkig heb ik wel een zonnig en ruim terras.

In het begin dat ik hier woonde, miste ik wel eens een tuin. En er zijn nog steeds momenten dat ik droom van een huis met tuin. Maar ik heb ondertussen ook de mogelijkheden van een terras leren kennen en appreciëren.

Een groot voordeel is dat een terras minder tijdrovend is dan een tuin.
Als je een tuin niet onderhoudt, verwildert hij. Bij een terras kies je zelf hoeveel tijd je erin wil steken. Ik heb buren die nauwelijks een plant hebben staan op hun terras. Zelf heb ik er behoorlijk wat. Maar dan nog kost het me minder tijd dan een gemiddelde tuin, denk ik.

Mijn terras is vooral bedoeld om te genieten. Ik lig er met de voeten in de lucht in mijn relax, ik lees er, eet er, ontvang er zomers bezoek.

Daarnaast ben ik in de loop der jaren steeds meer kruiden gaan kweken.
In de zomer drink ik regelmatig muntthee of thee van citroenmelisse, allemaal van eigen kweek.



Peterselie, bieslook, basilicum haal ik ook van mijn eigen terras. Erg handig bij het koken om de nodige kruiden gewoon plukvers van je terras te kunnen halen.

Daarnaast heb ik ook een aardbeienplantje. Mijn vrienden op de buiten schieten wel in een lach wanneer ik wild enthousiast vertel over mijn oogst van zomaar even 6 aardbeien, maar het maakt voor mij deel uit van de kleine dingen die mij gelukkig maken. Mijn eigen aardbeien smaken overheerlijk, echt stukken beter dan diegene die je in de winkel koopt.



Mijn recentste experiment is sla. Volgend jaar ga ik de plantjes wel wat verder uit elkaar zetten zodat mijn kroppen wat minder tegen elkaar moeten aanschurken. Ik kies dan voor 1 single per pot zodat die alle vrijheid en ruimte krijgt. En dan maar te hopen dat ik als dank voor zoveel vrijheid blijheid een grotere oogst krijg.

Als 't menu wat eentonig is...

...kan je maar beter met z'n tweeën reizen!

TIP: Blog mee op "Op ons eentje" en ontdek er je toekomstige reisgenoot!

The Big Jump

Voor al wie hier terechtkwam via Google omdat ze info willen over het zwem/milieu-evenement, u bent abuis ! Maar blijf gerust even hangen, 't is hier ook interessant...

Single zijn, voor sommigen is het een state of mind en sommigen kunnen zich amper voorstellen dat het nog anders kan, of moet. Daar is niks mis mee...
Anderen willen het liefst toch af en toe eens wagen : de grote sprong in het duister. Want een relatie beginnen, dat ís een sprong in het duister, dat is the big jump !
Een relatie beginnen, zeker als je al een tijd single bent, is écht wel ook dingen opgeven. Natuurlijk "win" je iets moois (zeker als het blijft duren), maar tegelijk (het is hier al meermaals geblogd, wanneer het gaat over voordelen van single zijn) moet je ook toestaan dat een ander mee dingen gaat bepalen in je leven, toestaan dat iemand je "dwingt" gewoontes los te laten,...
Makkelijk is dat niet altijd, en soms aarzelen we...

Wanneer aarzel jij ? En wat trekt jou over de streep ? Wanneer denk je : ok, hier ga ik voor ?